De plasticsoep, ook wel onder meer de kunststofarchipel of drijvende vuilnisbelt genoemd, is een gebied in het noorden van de Grote of Stille Oceaan waar enorme hoeveelheden plastic en ander afval bijeen drijven. Door de stromingen in de zee komen al deze plastic deeltjes bijeen. Er is een schatting gemaakt dat dit gebied een grootte bedekt van 34 keer het oppervlak van Nederland. Een onvoorstelbaar grote oppervlakte dus! Wanneer je hier een beeld van wilt vormen moet je jezelf voor de geest houden dat het gaat om kilometers diep en breed. Dit is groter dan Peru en net iets kleiner dan Mongolië.
Met hetzelfde gemak gooi je het in de…oceaan!?
Uiteraard is deze plasticsoep gecreëerd door de mens. Dit heeft geen verdere uitleg nodig. Het wordt dan ook gezien als een niet te stoppen vorm van milieuvervuiling. Milieuvervuiling zorgt de laatste jaren voor steeds meer discussies. Hoe lossen we dit op? Wat voor effecten heeft het op onze leefomgeving? Enzovoorts. Wanneer we kijken naar de eigenschappen van plastic gebeurt er het volgende. Het plastic afval wordt na verloop van tijd afgebroken door het zeewater en ultraviolette lichtdeeltjes. De deeltjes plastic worden hierdoor zo klein dat ze niet meer waar te nemen zijn met het blote oog. Deze drijvende microdeeltjes lijken sterk op zoöplankton, een grote bron van voedsel voor zeedieren.
Wat is de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid plastic?
De door aardolie geproduceerde plastic heeft helemaal geen voedingswaarde! Maar wat voor effect heeft dit op het leven in de zee? Men schat dat vissen jaarlijks 12 tot 24 duizend ton plastic afval inslikken. Dit plastic afval komt terecht in de voedselketen en is ook terug te vinden bij vogels en zoogdieren. De gevolgen hiervan verschillen van vergiftiging tot verstoring van de hormoonhuishouding bij dieren. In 2013 ontdekten Amerikaanse oceanologen de aanwezigheid van honderden soorten microben op het plastic. De deeltjes worden door de micro-organismen als een kunstmatig rif gebruikt. Er kwamen soorten voor die nog niet eerder waren ontdekt. Zowel voordelen (mogelijke hulp bij afbraak van het plastic) als nadelen (makkelijker verspreiding van ziekten) van de microben wordt nog onderzocht.
Opruimen die meuk!
Een Delftse pionier op het gebied van het schoonmaken van de oceaan is Boyan Slat met zijn crowdfunding organisatie The Ocean Cleanup. Heeft hij een systeem ontworpen waarmee plastic afval kan worden opgevangen. Waarna met boten het plastic uit zee kan worden gevist.
Wat vindt jij van de vervuiling van de aarde? Kunnen we dit nog kunnen oplossen of zijn we al te laat? Moeten wij dit als burgers oplossen of is de overheid aan zet? Laat het hieronder in de comments weten.